Aanwezig zijn drie afdelingsleiders van een middelbare school en drie directeuren van basisscholen, samen met een personeelsadviseur en een trainster. Het was toch gelukt: genoeg mensen bij elkaar om de verzuimtraining door te laten gaan. Voor een klein deel van de training ben ik erbij gevraagd om vanuit mijn rol als bedrijfsarts te vertellen wat Eigen Regie nou eigenlijk is. Ook om duidelijk te maken wat mijn rol precies inhoudt.
Eerst schets ik in grote lijnen wat volgens mij Eigen Regie is: onder andere dat de leidinggevende op ‘de regisseursstoel’ zit om de verschillende rollen in het spel te betrekken en te laten spelen. Sla de definitie van de term ‘regisseur’ er nog maar eens op na! Daarbij is het van belang dat de overige rollen duidelijk zijn en dat er een gelijkwaardige relatie is tussen leidinggevende en werknemer – van de werknemer wordt verantwoordelijkheid verwacht voor de eigen rol.
Deze leidinggevenden werken al enige jaren volgens het Eigen Regie Model en toch was dit weer een ‘eye opener’. “Ik hoef het dus niet allemaal zelf te kunnen, maar kan mijn hulptroepen uitkiezen en inschakelen?” Precies! Zucht van verlichting.
Vervolgens leg ik uit dat dit mijns inziens ook de schoonheid van de Eigen Regie is: De leidinggevende kan het ‘medische’ parkeren, of, als hij/zij het idee heeft dat hier nader onderzoek naar gedaan moet worden, daar een adviseur (de bedrijfsarts) voor inschakelen. De leidinggevende kan met de werknemer in gesprek gaan over wat wel en niet haalbaar is en bij twijfel daarover een adviseur (bedrijfsarts of arbeidsdeskundige) inschakelen. De leidinggevende kan samen met de werknemer een opbouwplan maken voor de re-integratie, daarvoor bij twijfel het advies van een deskundige (bedrijfsarts, bedrijfspsycholoog of bedrijfsmaatschappelijk werker) vragen. Kortom: de leidinggevende moet vooral op die regisseursstoel blijven zitten en niet op de stoel van de bedrijfsarts, arbeidsdeskundige of andere adviseur gaan zitten; laat die deskundigen hun eigen rol maar spelen!
Dan is er een vraag over de mogelijkheid van een preventief spreekuur en wanneer dat dan handig is. De trainster gaat als vanzelf over op het onderwerp preventie/vitaliteit en gezondheidsmanagement. Het gaat over de balans tussen energiebronnen en energielekken, de zogenaamde stressoren. Duidelijk wordt gemaakt dat je juist in die Eigen Regie, waarin iedereen een duidelijke rol heeft, ook de werknemer, ideaal kunt inspelen op een dreigend verstoorde balans. Immers: waar leidinggevende en werknemer al gewend zijn om over beperkingen en belastbaarheid te praten en over de keuzes die daarbij gemaakt kunnen worden, is het net zo gemakkelijk om in het spoor daarvóór al in gesprek te zijn met elkaar! Prachtig…mijns inziens is Eigen Regie daarom het optimale model om te komen tot gezondheidsmanagement van binnen uit.
Het is inmiddels kwart over 12. Er staat in mijn agenda dat ik een leidinggevende moet bellen, dus ik verontschuldig mijzelf. Het is een directeur van een basisschool die een vraag heeft over een van haar leerkrachten waarvan zij het gevoel heeft dat zij dreigt om te vallen. Ik vraag wat door en geef haar adviezen vanuit het idee van energiebronnen en energielekken. Zij reageert blij en ziet er naar uit om in gesprek te gaan met de leerkracht.
En ik ga mijn boterham pakken met een grote grijns op mijn gezicht. Dit zijn van die momenten die ik het liefst in een schatkistje zou bewaren…vandaar deze column!:-)
